مظالعۀ ارزشهای فرهنگی کشورها (2)
رتبه‌بندی مقایسه ای ناشی از تحقیقات‌هافستد و جایگاه ایران همراه جایگاه برخی دیگر از کشورهای مهم ازنظر رتبه مربوط به هر 4 شاخص فرهنگی فوق الذکر به شرح جدول صفحه بعد است:
|
|
فاصله قدرت |
فردگرایی |
مردسالاری |
تردیدگریزی |
|
آرژانتین اتریش کانادا دانمارک فنلاند فرانسه آلمان غربی انگلستان هند ایران ژاپن هلند پاکستان سوئد ترکیه امریکا یوگسلاوی |
35 53 39 51 46 15 42 43 10 19 33 40 32 47 18 38 12 |
22 18 4 9 17 10 15 3 21 24 22 4 47 11 28 1 33 |
20 2 29 50 47 35 9 10 20 36 1 51 25 52 31 15 48 |
10 24 41 51 34 11 29 47 45 32 7 35 24 49 16 43 8 |
همانگونه که اعداد و رتبه‌های مندرج در جدول نشان می‌دهد، فاصله قدرت در ایران بالاست و از این نظر (بالابودن یا زیاد بودن فاصله قدرت) رتبه نوزدهم را درمیان کشورها به خود اختصاص داده است. این رتبه حاکی از آن است که در سازمانهای ایرانی دسترسی به اطلاعات توسط عموم کارکنان و جریان آزاد اطلاعات وجود ندارد و آزمودن ایده‌ها و پیشنهادات جدید در آنها چندان مورد استفاده قرار نمی‌گیرد، ساختار قدرت و نظام‌های تصمیم‌گیری در این سازمانها متمرکز است و بین سطوح مختلف سازمان (مدیران و کارکنان) شکافهای ارتباطی و اطلاعاتی وجود دارد. همچنین حیطه نظارت در سازمانهای ایرانی کوچک و به تبع آن تعداد سرپرستان یا نسبت آنها به کارکنان بالاست و این امر علت یا معلول پدیده‌ای است که در چارچوب آن اغلب تصمیمات بصورت متمرکز و توسط مدیران و سرپرستان اتخاذ می‌شود و بالاخره اینکه در این نوع سازمانها، میزان اطاعت و فرمانبرداری کارکنان از مدیران هم زیاد قابل توجه است.
از سوی دیگر، رتبه شاخص «تردیدپذیری» نیز در سازمانهای ایرانی در میانه جدول قرار دارد و این رتبه به معنی آن است که در این سازمانها ریسک پذیری و نوآوری (که مدیریت مشارکتی و نظام پیشنهادات از ابزارهای آن است) چندان مورد استقبال قرار نگرفته و ترویج نمی‌شود.
به عبارت دیگر، نتایج حاصل از مطالعات هافستد نشان می‌دهد که فرهنگ ایرانی یا فرهنگ سازمانهای ایرانی، بویژه ازنظر دو شاخص «فاصله قدرت» و «تردیدگریزی» مناسبت چندانی با استقرار نظام‌های مشارکتی مدیریت یا سیستم‌های پیشنهادات ندارد.
