رشته و گروه مدیریت دولتی در ایران در برابر پرسش هایی چالشی چیست؟
چرا در ایران مدیریت دولتی علمی یا علم مدیریت دولتی نداریم؟
همکاران بنده در گروه مدیریت دولتی دانشکده مدیریت و حسابداری دانشگاه علامه طباطبائی خوب می دانند که "دکتر الف." که از استادان بنام یکی از گروه های علمی دانشکده است، کاملا با گروه مدیریت دولتی مخالف است. البته این مخالفت جنبۀ شخصی ندارد. یا لااقل بنده امیدوارم که جنبۀ شخصی نداشته باشد. هر چند ماکس وبر معتقد است که "هدف علم جامعه شناسی کشف نیات کنشگران در جهان اجتماعی است".ولی بنده در این جا خود مجاز به "نیت کاوی" نمیدانم. هنگامی که من به استدلال های این استاد فرهیخته توجه می کنم متوجه می شوم که می توان استدلال های او را قرین صحت و درستی ارزیابی کرد. اگر چه نظر همکاران بنده با نظر ایشان کاملا مخالف است.
حال ببینیم که دکتر الف. چه می گوید؟
آقای دکتر الف. بر اساس سخنان شفاهی که با بنده داشتند معتقد است که "اعضای هیات علمی گروه های مدیریت دولتی در ایران اساسا به رسالت علمی و دانشگاهی و حوزه ی تخصصی خود و مسائل مربوط به آن که همانا "مدیریت دولتی و مسائل آن" است، نپرداخته و نمی پردازند. ایشان بدرستی معتقد است که اساسا جایگاه تشکیلاتی گروه و رشته مدیریت دولتی نباید در دانشکده مدیریت و حسابداری باشد و جایگاه رشته و گروه مدیریت دولتی همانطور که در همه ی دانشگاه های دنیا مرسوم است و دیده می شود، باید در دانشکده علوم سیاسی باشد و از این رو، من هم معتقدم باید این گروه به زیر مجموعۀ دانشکده علوم سیاسی منتقل شود." اما چرا مدیریت دولتی در ایران چنین وضع اسفناکی دارد؟ چرا ما استادان این رشته به مسائل مرتبط و مطروحه با رشتۀ خود نپرداخته ایم؟ استاد گرامی "دکتر الف." برای این مشکل یا مسئله فرضیه ای دارند. ایشان معتقد است که "ترس استادان دلیل نپرداختن استادان مدیریت دولتی به مسائل مدیریت دولتی ایران است".
شاید تعجب کنید! بنده هم فکر می کنم که نظرات و استدلال های "دکتر الف." کاملا درست است. به نظر معقول می آید که استادان به علل نگرانی از نتایج و پیامدهایی که ممکن است از پرداختن به مسائل مدیریت دولتی ایران برای آنان حاصل شود با احتیاط و محافظه کاری با موضوع ها و مسائل رشتۀ خود برخورد کنند. آنان نمونه های را در پیش چشم دارند که چگونه پرداختن به موضوع ها و مسائل تخصصی موجب اخراج و یا حذف و یا ندادن امتیاز ترفیعات و ارتقائات و یا عدم تبدیل وضعیت استخدامی آنان شده است.
