از خیال تا واقعیت

یکی از دانشجویان طی یک ایمیل به من نوشت که من فکر کردم دیدم که موضوع من "تاثیر ویژگیهای رهبری جهادی بر عملکرد سازمانی" اجراء پذیر است و می تواند سازمانهای کشور را متحول سازد.

این سخن دانشجو و برادر عزیز من مرا به فکر فرو برد. به خود گفتم چقدر خوب می شد اگر می شد که چنین شود! کاش "جهان واقعیت های اجتماعی" مانند ذهن این جوان مومن این چنین ساده عمل می کرد. 

اولا متحریم که چرا دانشگاه های ایران در انتقال روش و ساختار اندیشه ی علمی و چگونگی درک مسائل در واقعیت به دانشجویان موفق نبوده است. 

دوما می نگرم که انسان چگونه مسائل را در ذهن و خیال خود صورت بندی مدلسازی می کند و یک مدل ذهنی می سازد. در واقع تا خیال چه اندازه ی بسیار زیادی (اگر نگویم صد در صد) "واقعیت های جهان  اجتماعی" را تحت تاثیر قرار داده است. 

بله! جهان خیال و تخیل گرایی بسیار بزرگ و بسیار تاثیر گذار است. شاید بتوان حدس زد که در جهان اجتماعی سیستم های مصنوع بشر همه و همه تولید جهان و قوه ی خیال بشر است.

در خیال است که همه ی انگیزه ها و اهداف و روشهای تحقق اهداف و قانون سازی ها و به قول مولوی "صلح ها و جنگ ها" طراحی می شود و لباس واقعیت به تن می کند.

در خیال. در خیال. در خیال.

اغلب "چیز" ها در سیستم های اجتماعی و اغلب زیر مجموعه های آن در خیال تولد و مرگ پیدا می کنند. حضرت مولانا این متفکر بسیار بزرگ گفته است جهانی در خیال و در خیال و در خیال.

جوانان ما از پیچیدگی واقعیت در جهان اجتماعی به علت ناتجربه گی بی اطلاع اند. وقتی در ظرف عمل قرار می گیری می بینی مسائل آن گونه و آن سان ساده نیستند که در ذهن دیده می شدند. هر قدر عقل بیشتر است ضریب اهمیت متغیرهای واقعی نیز در ذهن افزونتر و بزرگ تر است. 

جهان عمل جهان بسیار پیچیده ای است. متغیرهای غیرقابل پیش بینی فرد و پروژه را بمباران می کنند. آن موقع است که گفته اند: "چه می خواستیم چه شد!".

اگر داستان به این ساده گی ها بود باید رهبر انقلاب که در راس نظام است و امکانات تحت اختیارش بیش از هر کس دیگر است راحتر می توانست واقعیت ها را ان سان که می خواست تغییر بدهد. ولی وقتی پا به جهان واقعیت اجتماعی می گذاری می بینی که هر قدر از سطح سیستم های اجتماعی بالاتر می روی تحدیدات و تهدیدات افزونتر وبزرگ تر است و اختیارات تو وهمی بیش نبودند.

سوال:  پس ما داریم چه می کنیم؟ 

پاسخ:  ما داریم بازی می کنیم. دنیا محل بازی است. هر کس عمل خوب بیشتر انجام دهد برنده تر است. 

بزرگترین صدمات را ایدئولوژی ها به بشر زده اند چون قبل از عمل و آزمون تخیلات خود را اجراء پذیر دیده اند.